BYĆ KOBIETĄ
Być kobietą, być kobietą – marzę ciągle będąc dzieckiem,
Być kobietą, bo kobiety są występne i zdradzieckie
Być kobietą, być kobietą – oszukiwać, dręczyć, zdradzać
Nawet, gdyby komuś miało to przeszkadzać.
Tak śpiewała Alicja Majewska o nas, o kobietach. I jest w tym spora część
prawdy. Zmienne, nieprzewidywalne, kobiece jak kocice, zwinne lisice, bezbronne
jak kocięta.

Trzeba zaznaczyć, iż nasze zachowania mocno uzależnione są od hormonów.
To one są naszą największą siłą i największą słabością. To dzięki hormonom jednego
dnia przenosimy góry i uśmiechamy się do wszystkich, a innego dnia, lepiej do nas
nie podchodzić.
Hormony mają istotny wpływ na zachowanie i rozwój zarówno u dziewczynek,
jak i u chłopców. Jednakże różnice w hormonach płciowych mogą prowadzić do
pewnych odrębności w zachowaniu i doświadczeniach emocjonalnych. Oto kilka
ogólnych wpływów hormonów płciowych na zachowanie u dziewczynek:
1. Estrogeny: Te hormony wpływają na rozwój żeńskich cech płciowych i
regulują cykl menstruacyjny. Mogą także mieć wpływ na emocje, nastrój i
poziom energii. W okresie dojrzewania estrogeny mogą wpływać na zmiany
nastroju, wrażliwość emocjonalną i podejście do relacji z innymi.
2. Progesteron: Ten hormon jest głównie związany z cyklem menstruacyjnym i
przygotowuje ciało na możliwą ciążę. Może wpływać na uczucie
zrelaksowania, ale także może prowadzić do wahania nastroju i uczucia
zmęczenia.
3. Hormony stresu: Dziewczęta mogą również doświadczać wpływu hormonów
stresu, takich jak kortyzol. Wzrost poziomu kortyzolu może prowadzić do
zwiększonego napięcia nerwowego, stresu i trudności w radzeniu sobie ze
stresem.
Wahania nastrojów w cyklu hormonalnym są dość powszechne i mogą
występować u kobiet w różnych fazach cyklu menstruacyjnego. Te wahania są często
związane z fluktuacjami poziomu hormonów płciowych, takich jak estrogen i
progesteron, które kontrolują cykl menstruacyjny w zależności od jego fazy:
1. Faza folikularna: Rozpoczyna się od pierwszego dnia miesiączki i trwa do
owulacji. W tej fazie poziom estrogenów zaczyna rosnąć, co może prowadzić
do uczucia ożywienia i energii. Nastrój może być stosunkowo stabilny lub
lekko podwyższony.
2. Owulacja: Jest to moment uwolnienia dojrzałego jaja przez jajnik, zwykle
około środka cyklu. W tym czasie poziomy hormonów, szczególnie
estrogenów, osiągają szczyt. U niektórych kobiet może to prowadzić do
wzrostu energii i zwiększonej czujności, ale u innych może wystąpić uczucie
napięcia lub zwiększona wrażliwość emocjonalna.
3. Faza lutealna: Następuje po owulacji i trwa do momentu rozpoczęcia
miesiączki. W tej fazie poziom estrogenów spada, a progesteron rośnie.
Niektóre kobiety mogą doświadczać wahania nastrojów, zwiększonej
wrażliwości emocjonalnej, podatności na stres czy uczucia zmęczenia.
Warto zauważyć, że nie wszystkie kobiety doświadczają wahaniach nastrojów
w cyklu hormonalnym, a ich intensywność i charakter mogą się różnić w zależności
od indywidualnych cech organizmu oraz czynników zewnętrznych, takich jak poziom
stresu czy styl życia. W przypadku silnych lub przewlekłych objawów warto
skonsultować się z lekarzem, który może zaproponować odpowiednie strategie
zarządzania nastrojem lub terapię.
W fazie folikularnej cyklu menstruacyjnego, która rozpoczyna się od
pierwszego dnia miesiączki i trwa do owulacji, kobiety mogą doświadczać różnych
zachowań i doświadczeń, które mogą być związane z fluktuacjami poziomu
hormonów płciowych, głównie estrogenów. Niektóre kobiety mogą przejawiać w
fazie folikularnej różne zachowania:
1. Zwiększone poczucie energii: Wzrost poziomu estrogenów w fazie
folikularnej może prowadzić do zwiększonej energii i ożywienia. Kobiety
mogą być bardziej aktywne fizycznie i skłonne do podejmowania nowych
działań lub projektów.
2. Zwiększone zainteresowanie społeczne: Niektóre kobiety mogą odczuwać
większą potrzebę społecznego kontaktu i większą skłonność do interakcji z
innymi ludźmi w tej fazie cyklu. Mogą być bardziej towarzyskie i chętnie
uczestniczyć w spotkaniach czy wydarzeniach społecznych.
3. Poprawa nastroju: Wzrost poziomu estrogenów może wpłynąć na poprawę
nastroju i ogólnego samopoczucia u niektórych kobiet. Mogą odczuwać
większą radość i entuzjazm w życiu codziennym.
4. Zwiększone libido: Wzrost estrogenów może zwiększyć libido u niektórych
kobiet, co może prowadzić do większej ochoty na aktywność seksualną.
5. Kreatywność: Niektóre kobiety mogą doświadczać zwiększonej kreatywności
i pomysłowości w fazie folikularnej. Mogą być bardziej skłonne do
eksplorowania nowych pomysłów i podejmowania twórczych działań.

Pamiętajmy, że doświadczenia i zachowania mogą być bardzo indywidualne, a
nie wszystkie kobiety będą odczuwać te same efekty w fazie folikularnej.
Dodatkowo, wiele czynników może wpływać na zachowanie i doświadczenia w
danym momencie cyklu, takich jak poziom stresu, stan zdrowia czy indywidualne
cechy osobowości.
W fazie owulacyjnej cyklu menstruacyjnego, która zwykle występuje około
środka cyklu, kobiety mogą doświadczać różnych nastrojów, które są częściowo
związane z fluktuacjami poziomu hormonów, zwłaszcza estrogenów. I tu na przykład
mogą występować:
1. Zwiększone poczucie pewności siebie: Wzrost poziomu estrogenów może
prowadzić do zwiększonej pewności siebie u niektórych kobiet w fazie
owulacji. Mogą czuć się silniejsze, bardziej zdecydowane i gotowe na podjęcie
wyzwań.
2. Podwyższone libido: Wzrost poziomu estrogenów w fazie owulacyjnej może
prowadzić do zwiększonej ochoty na aktywność seksualną. Kobiety mogą
odczuwać większe zainteresowanie seksem i większą atrakcyjność dla partnera.
3. Zwiększona energia: Niektóre kobiety mogą doświadczać zwiększonej energii
i witalności w fazie owulacyjnej. Mogą być bardziej aktywne fizycznie i
skłonne do podejmowania intensywnych działań.
4. Zwiększona czujność: W fazie owulacyjnej kobiety mogą być bardziej czujne
i skupione. Mogą wykazywać większą czujność na otaczające je bodźce i być
bardziej świadome swojego otoczenia.
5. Zwiększone emocje: Wzrost poziomu hormonów płciowych może również
prowadzić do zwiększonej wrażliwości emocjonalnej u niektórych kobiet.
Mogą być bardziej podatne na zmiany nastroju, łatwiej wchodzić w konflikty
czy reagować emocjonalnie na drobne sprawy.
Ponadto, wiele czynników może wpływać na nastroje w danym momencie
cyklu, takich jak indywidualne cechy osobowości, stres czy czynniki zewnętrzne.
W fazie lutealnej cyklu menstruacyjnego, która następuje po owulacji i trwa do
momentu rozpoczęcia miesiączki, kobiety mogą doświadczać różnych nastrojów,
które są częściowo związane z fluktuacjami poziomu hormonów, zwłaszcza
estrogenów i progesteronu. W tej fazie można zaobserwować takie nastroje jak:
1. Irytabilność: Wzrost poziomu progesteronu w fazie lutealnej może prowadzić
do zwiększonej irytacji i łatwiejszego wpadania w stan frustracji. Kobiety
mogą być bardziej podatne na drobne sprawy i reagować zwiększoną
drażliwością na codzienne sytuacje.
2. Nastroje depresyjne: Niektóre kobiety mogą doświadczać obniżonego
nastroju i uczucia przygnębienia w fazie lutealnej. Wzrost poziomu
progesteronu może wpływać na zmiany nastroju i wywoływać uczucia smutku
lub przygnębienia.
3. Zwiększona wrażliwość emocjonalna: Wzrost poziomu hormonów
płciowych w fazie lutealnej może prowadzić do zwiększonej wrażliwości
emocjonalnej u niektórych kobiet. Mogą łatwiej się wzruszać, być bardziej
podatne na emocje i reagować intensywniej na sytuacje życiowe.
4. Zmęczenie: Wzrost poziomu progesteronu w fazie lutealnej może prowadzić
do uczucia zmęczenia i spowolnienia. Kobiety mogą być bardziej podatne na
zmęczenie fizyczne i psychiczne, co może wpływać na ich ogólną witalność i
aktywność.
5. Zwiększone apetyt i chęć do spożycia słodyczy: Niektóre kobiety mogą
odczuwać zwiększony apetyt i większą ochotę na spożywanie słodkich
przekąsek w fazie lutealnej. To może być związane ze zmianami
hormonalnymi i psychologicznymi, które wpływają na regulację apetytu i
preferencje żywieniowe.

- Płaczliwość u kobiet może być związana z różnymi czynnikami, w tym z
hormonami płciowymi. Fluktuacje poziomu hormonów, zwłaszcza estrogenów i
progesteronu, które występują w różnych fazach cyklu menstruacyjnego, mogą
wpływać na zmiany nastroju, wrażliwość emocjonalną i skłonność do płaczu. Oto
kilka sposobów, w jakie hormony mogą wpływać na płaczliwość u kobiet:
1. Cykl menstruacyjny: W fazie lutealnej cyklu menstruacyjnego, która
następuje po owulacji, poziom progesteronu wzrasta, co może prowadzić do
zwiększonej wrażliwości emocjonalnej i skłonności do płaczu u niektórych
kobiet. To zjawisko jest znane jako zespół napięcia przedmiesiączkowego
(PMS).
2. Okres menopauzy: W okresie menopauzy, gdy poziomy estrogenów i
progesteronu ulegają zmianie, niektóre kobiety mogą doświadczać wzmożonej
płaczliwości. To może być związane z zaburzeniami nastroju, takimi jak
depresja czy lęk, które mogą występować w związku z menopauzą.
3. Ciąża: W trakcie ciąży poziomy hormonów płciowych ulegają znacznym
zmianom, co może prowadzić do różnych reakcji emocjonalnych u kobiet, w
tym do wzmożonej płaczliwości. Hormonalne wahania, które towarzyszą ciąży,
mogą być również skorelowane z różnymi wyzwaniami emocjonalnymi i
psychologicznymi.
4. Okres przedmiesiączkowy: Zespół napięcia przedmiesiączkowego (PMS)
może powodować zmiany nastroju u kobiet, w tym wzmożoną wrażliwość
emocjonalną i skłonność do płaczu w dniach poprzedzających miesiączkę.
Płaczliwość może być również spowodowana innymi czynnikami, takimi jak
stres, zmęczenie, obciążenia emocjonalne czy indywidualne cechy osobowości. W
przypadku silnej lub przewlekłej płaczliwości warto skonsultować się z lekarzem,
który może pomóc zidentyfikować przyczyny i zaproponować odpowiednie strategie
zarządzania emocjami.
Terapia dla kobiet mająca na celu ograniczenie wahania nastrojów może być
zróżnicowana i zależeć od indywidualnych potrzeb i sytuacji danej osoby. Możemy
wyróżnić między innymi kilka popularnych terapii, które mogą być skuteczne w
radzeniu sobie z wahaniem nastrojów u kobiet:
1. Terapia poznawczo-behawioralna (CBT): CBT to terapia, która skupia się na
zmianie myślenia i zachowania w celu poprawy samopoczucia psychicznego.
Może pomóc kobietom identyfikować negatywne myśli i wzorce zachowań,
które przyczyniają się do wahania nastrojów, oraz uczyć się zdrowszych
strategii radzenia sobie.
2. Terapia poznawczo-behawioralna oparta na uważności (MBCT): MBCT
łączy techniki CBT z praktykami uważności, które pomagają kobietom być
bardziej świadomymi swoich myśli, emocji i doświadczeń. To może pomóc w
radzeniu sobie z trudnymi emocjami i zmniejszeniu napięcia nerwowego.
3. Terapia interpersonalna (IPT): IPT skupia się na poprawie jakości relacji
interpersonalnych i radzeniu sobie z trudnościami w komunikacji. Może to być
szczególnie skuteczne dla kobiet, które doświadczają wahania nastrojów
związanych z interakcjami społecznymi i relacjami z innymi ludźmi.
4. Terapia hormonalna: W przypadkach, gdy wahania nastrojów są silnie
związane z cyklem menstruacyjnym, lekarz może zalecić terapię hormonalną w
postaci hormonalnej terapii zastępczej (HRT) lub antykoncepcji hormonalnej w
celu regulacji poziomów hormonów płciowych.
5. Terapia psychodynamiczna: Terapia psychodynamiczna koncentruje się na
zrozumieniu głęboko zakorzenionych przyczyn emocjonalnych i zachowań.
Może to pomóc kobietom zidentyfikować ukryte przekonania i doświadczenia,
które wpływają na ich wahania nastrojów.
6. Terapia grupowa: Terapia grupowa może być pomocna dla kobiet, które czują
się izolowane lub mają trudności z radzeniem sobie z emocjami w kontekście
społecznym. Umożliwia to dzielenie się doświadczeniami z innymi i
zdobywanie wsparcia od osób przeżywających podobne wyzwania.
Należy pamiętać, że skuteczność terapii może się różnić w zależności od
indywidualnych potrzeb i sytuacji danej osoby. Dlatego ważne jest skonsultowanie
się z lekarzem lub terapeutą, który może pomóc wybrać odpowiednią formę terapii i
dostosować ją do konkretnych potrzeb każdej wyjątkowej kobiety.



Baby, Ach te baby
Czym by bez nich był ten świat 😉
- Jeśli szukasz pomocy dla siebie lub kogoś bliskiego – zadzwoń lub
napisz do nas! –
tel. 574 420 791 (Gliwice), 886 337 004 (Zabrze)
W naszej placówce zapewniamy wsparcie najlepszych specjalistów: psychologów,
psychoterapeutów, logopedy, terapeutów SI, pedagogów i fizjoterapeutów.